Iedere ouder herkent het moment dat zijn kindje ineens slaapdronken, knipperend tegen het felle licht in de deuropening staat. Dan zijn kindjes op hun fijnst. Warm, half in slaap, plakkerig van het dromen en zoet ruikend op zoek naar een warme schoot om even in te schuilen. Toen me dat jaren geleden overkwam, heb ik meteen in de ochtend dit schilderij gemaakt. Overlopend van geluk. Het werk is later aangekocht door Museum Kempenland. Op die manier kon ik via dit doek mensen laten delen in het gevoel van herkenning dat dit doek bij hen opriep. Wat een mooi vak heb ik toch.