Het is zomer, 1993. Ik lig op een strand in Frankrijk te lezen. Mijn oog valt op een haarspeldje, een verloren geraakt kleinood in de zandmassa. Iets in mij zegt me dat het haarspeldje hier niet voor niets ligt. Ik leg mijn boek weg en begin te spelen met het gebogen draadje, vergeet de wereld om mij heen. Besloten in het haarspeldje ontwaar ik al snel het beeld van lopende benen. Terug op de camping ga ik aan de slag met papier en schaar, eenmaal thuis maak ik een klein schaalmodel. Ruim een jaar later staat ‘The Walker’ 7 meter hoog in Geldrop.